De jeugd van Marieke
Op 30 juli 1961 werd ik thuis geboren en ja, ik kwam ter wereld in wat nu de keuken is in de boerderij. De keuken was indertijd de slaapkamer van mijn ouders. Ik was de 4e op rij (meisje, jongen, jongen, meisje), na mij kwam er nog een lief klein zusje. Volgens mijn moeder wreef ik altijd over haar buikje en zei dan “lief hè mam”.
En dan... heb je “opeens” vijf kinderen op een boerderij. Mijn vader had een aantal koeien en moest op een gegeven moment besluiten om fulltime boer te worden en uit te breiden of er een baan naast te nemen. Dat laatste is het geworden. Via mijn opa kon hij overdag aan de slag in de tuinen bij de Hartekamp. De Hartekamp was een huis voor geestelijk gehandicapte mensen.
Dus... in de ochtend was het vroeg op staan voor mijn vader, ik weet het niet zeker maar rond 05.00 uur zal hij echt wel in de stal geweest zijn om de koeien te melken. Niks nada geen machine, gewoon op de ouderwetse manier met de hand. De melk ging in melkbussen en die werden aan de weg gezet en opgehaald. Daarna ging hij naar zijn werk in de Hartekamp en het ritueel herhaalde zich in de avond met de koeien. Geen wonder dat hij ’s avonds echt heel vaak wel eens een tukkie deed in zijn rookstoel.
En mijn moeder, die zorgde en die zorgde. ’s Morgens, in de winter in de ijzige koude, maakte zij de melkspullen schoon met kokend heet water en chloor. Ik zie haar nog staan in haar blauwe overall met rode handen van de kou.
Je kunt wel zeggen dat wij in onze jeugd geleerd hebben om te werken. We zaten nooit stil. Op zaterdagochtend waren mijn vader en mijn broers buiten in de weer en mijn moeder, mijn twee zussen en ik waren binnen bezig. Mijn favoriete anekdote is “de soep”. Peterselie en selderie uit de groentetuin halen, als kleine meid je best doen om het zo fijn te snijden dat jij dacht dat het echt niet fijner kon en toch… vond mijn moeder dat het nog fijner moest.
En toch… wat heb ik een fijne herinnering aan mijn jeugd. Mijn moeder die het erf altijd mooi maakte met stokrozen, bloemen en planten. Zaterdagavond na de kerk slagroom kloppen van echte room met de hand (ja, dat kan :-) en dan zo’n heerlijke dikke klodder op de zelfgemaakte appeltaart van de appels uit de boomgaard.
Mijn moeder was haar tijd al ver vooruit... cappuccino… die werd bij ons gemaakt met verse melk en dan héééél hard, maar dan echt héééél hard kloppen met een garde. Zo kreeg je mooi schuim voor een heerlijke bakkie koffie. Als je niet héééél hard had geklopt, dan was de opmerking van mijn moeder “de koffie is niet met liefde ingeschonken”.
Liefde, dat kregen wij echt héééééél erg veel van onze ouders.
Hoe ga jij je weer verbinden met jouw geliefden? Of meer tijd doorbrengen met jouw lief?
In de wellness lodge kun je heerlijk samenzijn met jouw partner om weer eens wat meer aandacht voor elkaar te hebben en daar kun je natuurlijk ook één of twee kindjes meenemen OF gezellig met een bevriend stel een weekendje “welnessen”.
In Spanje kun je genieten met zes personen van ons appartement met een fantastisch groen uitzicht over de golfbaan.
Kom je ook logeren?